LETRAS GALEGAS

O Día das Letras Galegas é unha celebración instituída en 1963 pola Real Academia Galega para homenaxear a aquelas persoas que destacasen pola súa creación literaria en idioma galego ou polo seu defensa da devandita lingua. Cada ano dedícase a unha personalidade diferente, escollida pola Real Academia Galega, tendo en conta que se esixen polo menos dez anos desde o seu falecemento. Desde a instauración desta celebración cultural, soamente en 1998 houbo unha dedicación conxunta aos poetas medievais Martín Codax, Xoán de Cangas e Mendinho, famosos polas súas cantigas.

A data de celebración deste evento, o 17 de maio, débese a que en tal día como ese, en 1863, publicouse en Vigo o primeiro exemplar da obra Cantares galegos, de Rosalía de Castro, que marcaría o inicio do "Rexurdimento" ou renacemento cultural do galego. É festivo en Galicia.
Carlos Casares Mouriño (Ourense, 24 de agosto de 1941-"A Ramallosa", Nigrán; 9 de marzo de 2002) foi un escritor español en lingua galega.
Estudou Filosofía e Letras na Universidade de Santiago de Compostela. Foi lector en varias universidades europeas. De volta a Galicia estableceu a súa residencia en Vigo, onde desenvolveu a súa actividade profesional como escritor, editor e catedrático de instituto.
A súa ideoloxía estivo marcada polo maxisterio e amizade con Ramón Piñeiro e polo grupo de galeguistas vinculados á editorial Galaxia. Foi elixido membro da Real Academia Galega en 1977, deputado autonómico polo PSdeG-PSOE nas eleccións de 1981, e presidente do Consello da Cultura Galega en 1996.
Colaborou en numerosos revistas e xornais, entre eles Graal, que dirixiu desde 1989 a 2002, ano do seu falecemento, e La Voz de Galicia. Parte deste traballo xornalístico foi publicado en forma de libro: Á marxe. Palabra de escritor (2 de xaneiro - 10 de marzo de 2002) (2003), Á marxe, 1992 (2005), Á marxe, 1993 (2005), Á marxe, 1994 (2006) e Á marxe, 1995 (2006).
Deuse a coñecer con Vento ferido (1967), unha colección de relatos breves sobre a violencia e o fatalismo. Entre as súas obras sobresaen: Cambio en tres (1969), Xoguetes pra un tempo prohibido (1975), Vos escuros soños de Clío (1979), Ilustrísima (1980), Vos mortos daquel verán (1987), Na marxe de cada día: follas dun diario (1994), Deus sentado nun cadeira de brazos azul (1996), Un país de palabras (1999) e Ou sol do verán (2002).
Como escritor de literatura infantil publicou A galiña azul (1968), As laranxas máis laranxas de tódalas laranxas (1973), Ou can Rin e ou lobo Crispín (1983), Lolo anda en bicicleta (1996), Ou galo de Antioquía (1994), Un polbo xigante (2000), e a serie de Toribio: Este é Toribio (1991), Toribio contra ou profesor Smith (1991), Toribio e ou contador de contos (1991), Toribio ten unha idea (1992) e Toribio revoluciona ou tráfico (1994).
Como biógrafo e ensaísta produciu traballos sobre a vida e obra de Vicente Risco, Otero Pedrayo, Ramón Piñeiro e Curros Enríquez. O humor, a sinxeleza e a claridade no tratamento dos temas que afectan o mundo de hoxe constituíron as marcas máis características do seu estilo narrativo e ensayístico.
Traduciu varias obras ao galego, como O principiño (1983) do francés Antoine de Saint-Exupéry, Os escaravellos voan á tardiña (1989) da sueca María Gripe e O vello e o mar (1998) do estadounidense Ernest Hemingway.
En 1976 obtivo o Premio da Crítica de narrativa galega pola súa obra Xoguetes pra un tempo prohibido, en 1996 por Deus sentado nun cadeira de brazos azul e en 2002 por Ou sol do verán.

No ano 2017 váiselle a dedicar o Día das Letras Galegas.

Alex Ribeiro Romera.