LETRAS GALEGAS

O Día das Letras Galegas é unha celebración instituída en 1963 pola Real Academia Galega para homenaxear a aquelas persoas que destacasen pola súa creación literaria en idioma galego ou polo seu defensa da devandita lingua. Cada ano dedícase a unha personalidade diferente, escollida pola Real Academia Galega, tendo en conta que se esixen polo menos dez anos desde o seu falecemento. Desde a instauración desta celebración cultural, soamente en 1998 houbo unha dedicación conxunta aos poetas medievais Martín Codax, Xohán de Cangas e Mendinho, famosos polas súas cantigas.
A data de celebración deste evento, o 17 de maio, débese a que en tal día como ese, en 1863, publicouse en Vigo o primeiro exemplar da obra Cantares galegos, de Rosalía de Castro, que marcaría o inicio do "Rexurdimento" ou renacemento cultural do galego. É festivo en Galicia.

Cada ano, adicaselle o día a unha persoa destacada pola súa creación literaria, este ano, é adicado a Carlos Casares Mouriño.

Carlos, naceu en Ourense o 24 de agosto de 1941 e morreu en Nigrán o 9 de marzo de 2002, foi un escritor español en lingua galega.
Estudou Filosofía e Letras na Universidade de Santiago de Compostela. Foi lector en varias universidades europeas. De volta a Galicia estableceu a súa residencia en Vigo, onde desenvolveu a súa actividade profesional como escritor, editor e catedrático de instituto.
A súa ideoloxía estivo marcada polo maxisterio e amizade con Ramón Piñeiro e polo grupo de galeguistas vinculados á editorial Galaxia. Foi elixido membro da Real Academia Galega en 1977, deputado autonómico polo PSdeG-PSOE nas eleccións de 1981, e presidente do Consello da Cultura Galega en 1996.
Algunhas das obras, que escribiu foron: Vento ferido (1967), unha colección de relatos breves sobre a violencia e o fatalismo. Entre as súas obras sobresaen: Cambio en tres (1969), Xoguetes pra un tempo prohibido (1975), Vos escuros soños de Clío (1979), Ilustrísima (1980), Vos mortos daquel verán (1987), Na marxe de cada día: follas dun diario (1994), Deus sentado nun cadeira de brazos azul (1996), Un país de palabras (1999) e Ou sol do verán (2002).
Como escritor de literatura infantil publicou A galiña azul (1968), As laranxas máis laranxas de tódalas laranxas (1973), Ou can Rin e ou lobo Crispín (1983), Lolo anda en bicicleta (1996), Ou galo de Antioquía (1994), Un polbo xigante (2000), e a serie de Toribio: Este é Toribio (1991), Toribio contra ou profesor Smith (1991), Toribio e ou contador de contos (1991), Toribio ten unha idea (1992) e Toribio revoluciona ou tráfico (1994).


Nadia Gago Pérez 4ºB