ANÉCDOTAS DE ESCRITORES

1.Nikolái Gógol: este escritor tiña un auténtico pánico a ser enterrado vivo por accidente, polo que se negaba a acostarse por si a xente pensaba que estaba morto, e o que fixo foi rogar aos seus al¡chegados que esperasen a que o seu corpo tivera síntomas de putrefacción para certificar que non despertaría baixo terra, voluntade que foi respetada.

2.Philip Roth: frecuentaba una tenda de alimentos na que traballaba Julian Tepper, que acababa de publicar a súa primeira novrla, admirador do primeiro, regaloulle o seu libro e pediulle consello. Roth díxolle: “Yo lo dejaría ahora que puedes. De verdad. Es un campo horrible. Tortura. Escribes y escribes, y entonces tienes que tirar la mayor parte porque no está a la altura. Yo te diría que lo dejases ahora. No quieres hacerte esto a ti mismo.”

3.Knut Hamsun: gañador do Nobel de literatura do ano 1920, viaxou a París por primeira vez no ano 1984. A súa familia estaba preocupada posto que o profesor noruego non dominaba o francés, polo que e´dicía que os franceses eran os que tiñan problemas con el ao non entendelo.

4.Truman Capote: planificaba as súas obras literarias con moita antelación. Un escritor chamado Bowles contou del que tiña un programa literario para os seguintes vinte anos, era moi detallado e parecía imposible que alguén soupese con tanta antelación o que iba escribir, xa que foi sacando una a una todo o que el tiña preparado.

5. Georges Simenon: este escritor comezaba cada novela lendo una guía telefónica, pronunciando nomes e apelidos en alto ara que encontraba os que mellor soaban á hora de dar forma ós seus personaxes.

6. Tennessee Williams: este morreu dunha maneira moi peculiar, decidiu suicidarse aos 71 anos trala morte da súa parella. Inxeriu una gran cantidade de alcohol seguida de barbitúricos para culminar. Á mañá seguinte encontrárano morto e asfixiado por un pequeño tapón do bote de pastillas que quedara atascado na súa tráquea ao abrilño coa boca.

7. Don De Lillo: ten unha forma particular para explicar a súa preferencia pola clasica máquina de escribir, en posición ao ordenador:

Necesitaba o ruído das teclas da máquina de escribir manualmente. A materialidade dun tecleo ten un peso, é coma se usara martillos para esculpir as páxinas. É como se labrara a mármore, só que os seus traballos eran bidimensionais. Gústaballe ver as palabras e as frases cando iban tomando forma. É un feito estético. Do ordenador non lle gustaban nin sequera as letras.

Estas som unhas cantas anécdotas de escritores non escoitadas anteriormente.

LUCÍA ÁLVAREZ GARCÍA