Según Dora Dymant, Kafka iba paseando por un parque cercano a súa casa cando se atopou nun banco chorando a unha nena pola pérdida dunha boneca, el tras ver a rapaza nese estado decidiu escribir cartas, simulando ser o xoguete, explicando o por qué da súa viaxe. Seguiu escribindolle mensaxes a rapaza tres semanas máis e rematou esta historia explicando que se iba a casar e que non podía volver ca nena porque agora tiña outras responsabilidades.
As cartas desapareceron, e xúntase tamén o de que nunca puideron atopas a nena "amiga" de Kafka. Conocidos escritores da súa época escribiron sobre esta anécdota tan curiosa; por exemplo Jordi Sierra i Fabra conoceu esta historia a través de César Aira e decidiu escribir unha obra denominada "Kafka y la muñeca viajera". Por outra parte Paul Auster nun dos seus libros nomea a anécdota para alabar ao escritor e a súa solidaridade, xa que este foi capaz de crear unha obra de arte para unha soa lectora; foi mencionade en "Brooklyn follies".
Grazas a gran personalidade deste artista podemos contar con anécdotas como esta ou a de outros grandes escritores.
Ana Damota Alvar
Ningún comentario:
Publicar un comentario